De Olympische Spelen

Elke stad had zijn eigen speciale festival, maar er waren ook vier grote algemene sportfestivals voor alle Grieken. Het belangrijkste festival was dat van Zeus, dat elke vier jaar bij Olympia in het zuiden van Griekenland werd gehouden. Olympia ligt hier. Duizenden mannen en jongens uit heel Griekenland kwamen daar als deelnemers of toeschouwers naartoe. Om een veilige reis naar Olympia mogelijk te maken, werden alle oorlogshandelingen uitgesteld tot de spelen voorbij waren. De spelen duurden vijf dagen. Ik zal jullie nu vertellen wat er op die vijf dagen gebeurden.

Het festival ging van start met de eedaflegging van de atleten bij het beeld van Zeus en ze zijden dat ze goed getraind waren en eerlijk zouden sportenen de juryleden zijden dat ze onpartijdig zouden oordelen. Daarna gingen de wedstrijden van start.

De tweede dag van de spelen waren er wagenrennen voor teams met twee of vier paarden en er was een vijfkamp. Dat betekend dat er een wedstrijd was met vijf soorten onderdelen. Vijfkampers deden aan discuswerpen, speerwerpen, worstelen, hardlopen en verspringen.

Op de derde dag offerde men 100 ossen, waaarvan de dijen werden verbrand op de grote asberg voor de tempel van Zeus. Jongens hielden die dag wedstrijden in hardlopen, worstelen en boksen.

Op de vierde dag hielden de mannen wedstrijden in hardlopen, worstelen, boksen en rennen met wapenuitrusting. In plaats van handschoenen gebruikte men voor het boksen leren riemen die strak om de handen en polsen werden gebonden.

De Olympische Spelen eindigden met de prijsuitreiking. De prijzen waren kransen van wilde olijftakken. Ook was er een feestmaal voor de winaars, die het vlees aten van de op de derde dag geofferde ossen.

De Goden

De oude Grieken vereerden heel veel verschillende goden, die allemaal een ander deel van hun leven beheersten en een andere kracht hadden. De vader van de goden was Zeus, hij was de god van het weer, hij bracht regen en stormen. De belangrijkste godenfamilie werd geleid door Zeus. Terwijl de meeste mensen geloofden in de macht van de goden en bang waren hen kwaad te maken, vroegen anderen zich af of de goden wel bestonden.  Dit zijn een paar goden.

Zeus regelde de regen en stormen. Hij werd vaak afgebeeld met een bliksemschicht. Hij was ook de god van gerechtigheid en de beschermer van vreemdelingen. Hij was de vader van veel andere goden, zoals Athene, de godin van de wijsheid. Dit bronzen standbeeld van Zeus is gevonden in een scheepswrak bij de kust bij Athene.

Een van Zeus zijn broers, Poseidon, was de god van de zee en was meestal afgebeeld met een drietand. Hij werd vereerd door zeelieden, die hem Poseidon Pontius wat betekende van de zee, en Porthmios wat betekende verlener van een behouden vaart noemden. Als Poseidon de aarde liet schudden, veroorzaakte hij aardbevingen als hij kwaad was. In zijn onderwaterpaleis zou het er een gouden strijdwagen met witte paarden op na houden.

Ares, de god van de oorlog, had een voorkeur voor geweld en verwoesting en het maakte hem niet uit aan welde kant hij meevocht. Hij stond bekend als Alloprosallos, wat leunend naar de ene, dan weer naar de andere kant betekend. Hij was een onbetrouwbare god, die eerder gevreesd dan vereerd werd. De Spartanen ,wat een groep soldaten waren, hadden een eigen beeld van Ares, waar zijn beeld aan een ketting lag, zodat hij er niet vandoor kon gaan om bij Sparta’s vijanden mee te vechten. 

Aphrodite, de godin van de liefde zou volgens de mythe geboren zijn in zee en op een Sint-Jakobsschelp naar de kust zijn gevaren. Zo kwam ze aan bij Cyprus. Ze kon goden en mensen tegen hun zin in verliefd laten worden. Ze veroorzaakten de Trojaanse oorlog door Helena, de vrouw van koning Menelaus van Sparta, verliefd te laten worden op Trojaanse prins Paris.

Hermes was de boodschapper van de goden. Hij was ook de god van wegen en grenzen en de beschermer van kooplieden en dieven. Hermes word afgebeeld gevleugelde schoenen een boodschapperstaf. Hij was de uitvinder van het alfabet en het boksen.

Griekse Oorlogsvoering

De oorlogsvoeringen, ter land en op zee, was een gebruikelijk onderdeel van hert Griekse leven. Elke Griekse man geloofde dat het zijn plicht was om zijn vijanden de doden en zijn vrienden te helpen.

Grieken die tijdens de strijd sneuvelden werden geëerd met openbare begrafenissen. En in de oorlog vochten er ook hoplieten mee. De hoplieten vormden de hoofdmacht van het Griekse leger. Ze behoorden tot de rijkere klasse van een stad, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de arme roeiers van bijvoorbeeld de Atheense marine. Hun wapenuitrusting was duur en van hoge kwaliteit en moest door henzelf worden betaald. Deze hopliet draagt een Attische helm, die geen neusbeschermer had en de oren vrij liet.

Hij kon er beter mee horen maar hij kon beter een Korinthische helm dragen. Dit is zo’n Korinthische helm.

Alexander de Grote





Dit is Alexander, de koning van Macedonië.

Alexander was geboren in 356 v.Chr., en was de zoon van

Philippus II.Tegen 334 v.Chr. had Alexander een leger opgebouwd van meer dan 37.000 man en stak hij over naar Azië om Perzie binnen te vallen. Na een heleboel overwinningen was hij baas van het machtigste rijk ter wereld. Tijdens de verovering van zijn rijk  in 336 tot en met 323 v.Chr. stichtte hij 17 nieuwe steden die hij naar zichzelf Alexandrië noemde. Hij riep Grieken en Macedoniër op om in de steden te gaan wonen.

Alexander vocht twee grote veldslagen uit met de Perzische koning Darius III. Hier is zijn eerste ontmoeting met Darius III te zien, tijdens de slag bij Issus in Klein Azië. Na zijn laatste overwinning op Darius maakte de 25 jarige Alexander zichzelf alleenheerser van het Perzische rijk. Bij zijn dood stond hij bekend als Alexander de Grote.